با توجه به مطالعات انجام شده در کشور، وضعیت بی‌کاری در ایران دارای ویژگی‌های است که در زیر به رئوس مهم ترین آن ها اشاره می شود:

۱- هرم جمعیتی: به علت افزایش بی رویه جمعیت در سال‌های آغازین انقلاب اکنون عرضه نیروی کار افزایش چشمگیری یافته است.

۲- بی‌کاری پنهان که در اشکال گوناگون در جامعه به چشم می‌خورد از جمله می توان به بهره وری پایین نیروی کار اشاره کرد. این مساله باعث پدید آمدن تعدد مشاغل در نزد برخی از افراد اقشار جامعه نیز شده است.

۳- مهاجرت گسترده روستاییان به شهرها که باعث رشد نرخ بی‌کاری در این مناطق شده است.

۴- بخش خصوصی و تعاونی به علت برنامه ریزی‌های نادرست دولتی بخش عمده ای از توان خود را از دست داده و امکان سرمایه گذاری آن خصوصا در امور تولیدی بسیار اندک است.

۵- اقتصاد زیر زمینی بخش قابل توجهی از کل فعالیت‌های اقتصادی را به خود اختصاص داده که همین امر در تشدید تناقض آماری دخیل است.

۶- بخش عظیمی از نیروی کار در بخش عمومی به فعالیت مشغول است که بهره وری در آن بسیار اندک می باشد.